Tijdens de vorige MemberCare-dag stonden we stil bij trends in wereldzending en dachten we samen na over de implicaties voor member care. Welke trends nemen we waar en hoe is dit van invloed op de werkers die vanuit Nederland worden uitgezonden? Vraagt de begeleiding van onze werkers om een andere aanpak?
In deze reactie wil ik, Corry Nap, voorzitter van MemberCare Nederland (MCNL), prikkelende vragen stellen bij de uitdagingen die de presentaties van de sprekers oproepen voor member care.
Jan Wolsheimer sprak naar aanleiding van de conferentie van de Lausanne Movement 2024 over thema’s (context shifts) die kenmerkend zijn voor de situatie van kerk en zending vandaag. Kirst Rievan deelde vanuit zijn ervaring en observatie diverse trends in zending en de impact op expat staff. Marco & Marjolein Schuurmans bespraken trends die zij in de praktijk zien.
Trend 1
Jan geeft aan dat we hard op weg zijn naar een polycentrisch Christendom. Kirst signaleert de trend: From the west to the rest naar From everywhere to everyone naar Centering the local. Wat betekent dat voor member care en MCNL?
-
Moeten we onze blik verruimen? Moeten we ons als zendingsorganisaties en member care beweging ook gaan richten op zendelingen die vanuit andere delen van de wereld naar Nederland komen? Denk aan een Ghanese predikant die in Amsterdam woont en zichzelf ziet als zendeling in Nederland.
-
Kunnen we iets betekenen voor Nederlandse zendelingen die in Nederland zending bedrijven? Bijvoorbeeld Henk, die op Kanaaleiland werkt onder moslims en dit graag ondersteund zou zien door een zendingsorganisatie?
-
Hoe zit het met Afrikaanse, Aziatische en Zuid-Amerikaanse zendelingen die in hun eigen land het zendingswerk, ooit begonnen door Europeanen, voortzetten? Hans en Marja, voormalige zendelingen in Nepal, helpen de Nepalese kerk met het geven van retraites voor hun hardwerkende evangelisten. Ligt hier een rol voor member care vanuit Nederland?
Trend 2
Kirst tekent hoe de rol van de zendeling is verschoven (of zal verschuiven) van held naar facilitator naar dienaar. Marco en Marjolein benoemen dat jonge mensen die nu uitgezonden worden veelal niet meer voor de lange-termijn gaan, maar een paar jaar in de zending als een onderdeel van hun carrièrepad zien.
-
Zoeken onze kerken en organisaties helden of dienaren om uit te zenden? Hoe selecteren we dienaren? “We willen toch wel graag iemand die goed weet wat hij wil en taakgericht aan het werk gaat.”
-
Hoe helpen we de achterban om de zendeling van zijn voetstuk te halen? “Als we er geen heldenverhaal van maken, verliezen we de interesse van de achterban.”
-
En hoe rijmen we bereid zijn tot dienen met de wens om carrière te maken? Johan & Inge willen 2 jaar in Cambodja werken. Staat goed op hun CV. Ze hebben zeker iets bij te dragen als IT-er en lerares Engels. Nemen we hen aan? De realiteit is dat we vaak weinig keus hebben. En ook dat Johan & Inge veel meer eisen stellen aan goede member care dan Frits & Ida die al 40 jaar in Papua werken. Gaan we daarin mee en doen we nog harder ons best? Of zeggen we: ervaar maar dat zendingswerk offers van je vraagt.
Trend 3
Wat betekent het om mens te zijn? vraagt Jan zich af. Door technologische ontwikkelingen zijn zendingswerkers enerzijds gemakkelijker verbonden met hun thuisfront. Anderzijds zijn ze steeds autonomer, kunnen ze alles zelf wel regelen. Steeds groter is de uitdaging voor hen om ingebed te zijn in de gemeenschap die ze dienen.
-
Hoe stimuleren we onze zendingswerkers om te leven in de werkelijke wereld (in plaats van de virtuele), in het hier en nu, met de mensen die ze dienen? Carla had via Whatsapp dagelijks contact met haar thuisfront. Ze besefte dat het ten koste ging van haar relaties ter plekke. Haar thuisfront snapt er niks van als ze zegt het anders te gaan doen. Carla heeft hun gebed en meeleven toch hard nodig? En zijn de mensen daar belangrijker voor haar dan haar eigen familie en vrienden?
Trend 4
Als een grote verandering noemt Jan de veranderde visie op gender en seksualiteit. Wat betekent onze visie op gender en seksualiteit voor onze zendelingen, echtparen, singles en kinderen? Hoe gaan we er als uitzendende kerk en organisatie mee om? We zullen ons vanuit member care oogpunt daarover zeker moeten bezinnen.
-
Laurence is een celibatair levende homoseksuele man, uitgezonden naar Oeganda. Beseffen we wat het voor hem betekent dat hij zijn geaardheid geheim moet houden?
-
De tienerdochter van Simon & Riet voelt zich een man en praat daar openlijk over op de internationale zendingsschool. Wat houdt member care voor dit gezin in? Hoe zijn we er voor hen?
Trend 5
In het verhaal van Kirst horen we dat we toegaan naar zendelingen die onder lokaal leiderschap werken. Hoe bereiden we zendingswerkers voor op het werken onder lokaal leiderschap? Zijn ze in staat zich te voegen in een hiërarchische gezagsstructuur waarin de leider het laatste woord heeft?
-
Kees, een capabel docent aan een theologische hogeschool in Peru, kan zich onmogelijk neer leggen bij het beleid van het faculteitsbestuur. Zijn collega Arnold is het ook oneens met veel zaken, maar ziet zichzelf als iemand die vanuit zijn positie een klein steentje kan bijdragen. Kees haakt af, Arnold gaat door.
Tot slot
Ik weet het, er zitten heel veel kanten aan de vragen die ik oproep en er zijn geen gemakkelijke antwoorden. Laat het gesprek erover maar op gang komen. Zoekend met elkaar leven we dan wel naar antwoorden toe. Als MCNL faciliteren we graag het gesprek.
---
Op 20 maart komt het netwerk van MCNL (coördinatoren en specialisten) in Driebergen bij elkaar om samen na te denken over de verschuiving van de rol van de zendeling van held naar facilitator naar dienaar. Ben je hierin geïnteresseerd maar nog niet eerder aangesloten bij het netwerk? Neem dan contact met ons op.
